در اين تحقيق
فعاليت عضلات و معيارهاي بيومكانيكال عضلات شكمي و پشتي تنه بدنبال
يك سري از حركات ممتد و مداوم بطور دايناميك در دو گروه از خانمها
با دفعات زايمان حداكثر 4مورد به تعداد 32 نفر و خانمهاي بدون
زايمان به تعداد 25 نفر در محدوده سني 40-24 سال مورد ارزيابي قرار
گرفتند. فاكتورهاي مورد سنجش عبارت بودند از دامنه حركتي ،سرعت
،قدرت ،گشتاور ،كار انجام شده ،سطح زير منحني و حداكثر انقباض
ايزومتريك در دو جهت فلكشن واكستنشن قبل و بعد از انجام آزمايش
دايناميك. در اين روش بعد از تكميل پرسشنامه و موارد مورد لزوم
ودقت در تأمين فاكتورهاي اساسي فرد،با دستگاه و نحوه آزمايش آشنا
شده و سپس با قرار گرفتن در دستگاه وبرقراري معيارهاي مورد نظر
حداكثر انقباض ايزومتريك فلكسوري واكستانسوري به مدت 6 ثانيه تعيين
گرديد.(Pre test) وبعد از رفع خستگي ناشي از اين تست،بررسي
دايناميك در دو جهت فلكشن واكستنشن تنه با 50%حداكثر انقباض
ايزومتريك به مدت 120 ثانيه انجام گرديد .بافاصله بعد از خاتمه
آزمايش مجداً حداكثر انقباض ايزومتريك اكستانسوري و فلكسوري مورد
ارزيابي قرار گرفت Post test نتايج با استفاده از نرم افزار بر روي
مونيتور بصورت پردازشهاي كامپيوتري و منحنيهاي سينوسي مورد ارزيابي
واقع شدندو فاكتورهاي مورد نظر در آزمايش تعيين و ثبت شد. بررسي
هاي آماري و نتايج بدست آمده و آناليز آنها شامل موارد ذيل مي
باشد: 1-دامنه حركتي بين گروه يك و دو اختلاف معني دار را نشان
ندادند. 2-حداكثر متوسط گشتارو بين دو گروه معني دار بوده بطوريكه
در گروه يك اين تغييرات بيشتر بوده است. 3-قدرت و كار در گروه اول
كمتر و اختلاف معني دار را نسبته به گروه دوم نشان داد. 4-حداكثر
انقباض ايزومتريك اكستانسوري و فلكسوري در گروه دوم و اختلاف معني
دار بوده است. 5-فاكتورهاي بروز خستگي نظير تغييرات در گشتاور
،سرعت ،دامنه حركتي و... در آزمايشهاي دايناميك و نيز Slope و MVC
وزمان نگهداري حداكثر انقباض Hold Time در تست ايزومتريك اختلاف
معني داري را نشان دادند كه اين امر در هر دو گروه به تفكيك نمايان
گرديد. در بررسي نهائي اين ارزيابي ها چنين استنباط مي گردد كه در
بروز خستگي با توجه به تغييرات بدست آمده اولين فاكتوري كه تحت
تأثير قرار مي گيرد.سرعت و سپس دامنه حركتي دچار تغييرات شده و
ساير پارامترها به تبعييت از آن،دگرگون مي شدند. در گروه خانمهاي
با زايمان بيشترين تغييرات در افزايش گشتاور و نقصان در ساير
پارامترها و مدت انجام حركات و حداكثر قدرت انقباض ايزومتريك نسبت
به گروه دوم مي باشد.در نهايت زايمان سبب بروز خستگي در محدوده
زماني كمتر مي گردد و نيز در حركات دايناميك تنش عضلاني بيشتري
مورد نياز مي باشد.
بازگشت به صفحه فهرست پايان
نامه ها
|