1)
دو سال پيش در ايامي اين چنين و بعد از برگزاري نمايشگاه اول « تجهيزات
توانبخشي و وسايل كمكي معلولين» ، يادداشتي در همين ستون نوشتم تحت عنوان
«نمايشگاه اول، فرصتي براي تجربه» . ليكن به نظر مي رسد برگزاري نمايشگاه
دوم، به وضوح نشان مي دهد كه آماده تجربه آموزي از فرصت هاي موجود نيستيم،
نه در حوزه توانبخشي بلكه در كليه امور كشور. در جاي جاي جامعه مي توان اين
پديده را با تمام وجود لمس كرد و آخرين آن، تجربه مكرر زلزله در رودبار،
كازرون، اردبيل، قزوين، و اينك بم
…..
2)
برگزاري نمايشگاه امسال در فضايي بسيار كوچكتر از دوسال پيش و با تعداد
بسيار محدودتري از شركت هاي توليدي و خدماتي حكايت از ضعف برگزاري و عدم
استقبال شركت ها و مؤسسات مي دهد. بايد بدقت و با جديت به دنبال دلايل عدم
تمايل آنان گشت و با رفع مشكلات زمينه حضور فعال تر آنان براي آينده را
فراهم كرد. شايد برخي از دلايل را در زمان نامناسب برگزاري، تمايل بيشتر
شركت ها براي حضور در نمايشگاه «ايران مد» (نمايشگاه تجهيزات پزشكي) ،
هزينه بالا و احساس عدم اثربخشي شركت در نمايشگاه، عدم اطلاع رساني مناسب و
كافي و….
دانست.
3)
بازار تجهيزات توانبخشي و وسايل كمكي معلولان از حجم قابل
ملاحظه اي در كشور برخوردار است. جمعيت زيادي از افراد داراي ناتواني و
معلوليت براي ادامه زندگي خود نيازمند به وسايل كمك توانبخشي هستند. تنوع
بسيار زيادي در اين وسايل وجود دارد كه از برخي وسايل بسيار تخصصي تا قاشق
و چنگال مناسب سازي شده براي استفاده فرد معلول را در بر مي گيرد . از سوي
ديگر مراكز رو به گسترش توانبخشي كه اينك در بخش غيردولتي هم از تعداد قابل
ملاحظه اي برخوردار هستند، همه ساله نيازمند به استفاده از تجهيزات و وسايل
توانبخشي مي باشند و ارائه دست آوردهاي نو و فن آوري هاي جديد مي تواند
مورد توجه آنان باشد. در بخش هاي عمومي جامعه نيز نيازمنديها فراوان است
بويژه در اماكن عمومي، معابر و نيز محيط هاي مسكوني، تجهيزاتي از قبيل
بالابرها، دستگاههاي هشداردهنده صوتي براي نابينايان و هشداردهنده هاي نوري
براي ناشنوايان، تجهيزات ويژه براي چراغهاي راهنمايي قابل استفاده براي
نابينايان و تجهيزات مناسب براي اتومبيل هاي عادي تا قابليت استفاده بوسيله
معلولان جسمي را پيدا نمايد و هزاران مورد ديگر را ميتوان در چنين
نمايشگاههايي به عرصه گذاشت. محدوديت فعلي نمايشگاه به هيچ عنوان قابل
توجيه نيست.
4)
اختصاص چند غرفه نمايشگاه به توليدات كارگاههاي توانبخشي
حرفه اي معلولان متعلق به بهزيستي استان ها، به نظر مي رسد تنها براي
پركردن فضاي خالي نمايشگاه است. هر چند معتقد به نمايش دست آوردهاي خوب اين
عزيزان هستم ليكن با جديت مخالف تبديل نمايشگاه تجهيزات توانبخشي و وسايل
كمكي ويژه معلولين كه يك نمايشگاه كاملأ تخصصي و براي معلولان است ، به
نمايشگاه توليدات صنايع دستي معلولان هستم.
5)
به هر صورت نمايشگاه دوم هم با همه مزايا و معايب آن به پايان رسيد. ضمن
اينكه از زحمات همه دست اندركاران برگزاري تشكر مي كنم ، ليكن افسوس « فرصت
از دست رفته » را بر دل هاي هوادار «توانبخشي» باقي گذاشت كه چه راحت فرصت
دوساله را از دست داديم و چنين نمايشگاهي كه حتي يك دهم بضاعت توليدات
توانبخشي كشور –
به بخش بين الملل اصلأ نپرداختم
–
را شامل نمي شود، برپا ساختيم . اميد كه با مساعدت همه سازمانها، شركت ها و
انجمن هاي معلولان، نمايشگاه سوم را در فاصله اي نزديكتر
–
سال آينده –
با كيفيتي در خور توانبخشي ايران برگزار نمائيم.